Heeft U ook een blog?

Deze vraag kreeg ik van een blogger die ik al jaren volg, toen ik hem plotseling in levende lijve ontmoette in m'n woonplaats Zuidlaren. De blogger uit het naburige Veendam schrijft regelmatig iets over z'n liefhebberij: fietsen. Een onderwerp dat mij ook bovengemiddeld interesseert en ooit op z'n weblog deed belanden via een zoekactie. Ergens in de zoekterm zal ik 'roeifietsen' of 'Thys' opgegeven hebben.
Toen ik de stukjes van dhr WdeV begon te lezen ontdekte ik al gauw dat hij in de buurt van Zuidlaren woonde en fietste. 'Zijn' fietsenmaker bleek notabene in ons dorp gevestigd, hetzelfde adres waar ik regelmatig kom om iets te laten repareren of aan te schaffen.
Allengs leerde ik allerlei details over z'n (roei-)fietsen, gezondheid, kleding, favoriete routes, vakantie-bestemmingen, boeken, tuin, belangstelling en overtuigingen. Zo vormde zich een beeld van de persoon.

Dit weekend realiseerde ik me in een flits dat ik hem zag. Het eerste wat opviel was een felle koplamp op een ligfiets, op de weg Annen - Anloo. We reden met de auto richting de rotonde Annen en ik besloot tot verbazing van m'n vrouw om terug te rijden richting Anloo, om zeker te zijn dat ik eindelijk de fietser waarvan ik al zoveel wist had gezien. Achterop rijdend zag ik meteen dat de ligfiets klopte met het model dat zo uitvoerig beschreven en geprezen was op z'n website. De Bi-ion accu op de Scorpion trike was duidelijk zichtbaar. Een paar honderd meter verderop draaide ik de auto opnieuw, dwars op het fietspad waar hij zometeen langs zou komen, om een glimp op te vangen. De kleding -ook uitvoerig beschreven- klopte: een dure winddichte jas, een goed sluitende muts. Alleen de bril, daar twijfelde ik aan - zou dat geen skibril moeten zijn? Wellicht niet bij deze temperatuur.
Toen hij voorbijgeflitst was keerden we terug via Annen naar Zuidlaren. Ik legde aan Truus uit waarom ik die rare manouevre gemaakt had, en welke bekende onbekende ik had gespot. Ook vertelde ik stellig te weten welke route deze fietser zou nemen: na Anloo richting Zuidlaren, daarna via Kiel-Windeweer terug naar Veendam. Grote kans dat hij een tussenstop zou maken bij 'zijn fietsenmaker', Steenbergen [voorheen Vierhout] in Zuidlaren.

Thuisgekomen besloot ik in een rare impuls om de fiets te pakken richting het dorp, 'zomaar' even naar de fietsenwinkel. Met een stille hoop dat WdeV daar ook zou arriveren. In de winkel liep ik wat doelloos rond, ondertussen naar buiten spiedend of ik het felle lampje zag aankomen of een schimp van de ligfiets. Op de vraag van de verkoopster zei ik dat ik geen inspiratie had en wat doelloos rondkeek. Na enige tijd verliet ik met slechts een foldertje de winkel, in de veronderstelling dat de blogger de winkel al voorbij moest zijn. Even later zag ik echter het felle lampje naderen! Zou hij afstappen bij Steenbergen? Nee, hij reed door, en niet zoals ik verwachtte de winkelstraat in, maar de zuidelijke rondweg op. Een gedeelte waar  alleen auto's mogen rijden, en waar vaak stevig wordt doorgereden. Alweer in een opwelling besloot ik de ligfiets te volgen, en op de parallelweg moest ik fors doortrappen om het tempo van de 'pedelec' bij te houden. Een stuk verderop ging het richting de Brink en sloeg de ligfiets af richting de Dorpskerk. Bijna gaf ik het op, toen ik zag dat de fietser stilhield voor het Brinkhotel. Daar was mijn kans!

Enige tellen later stond ik naast de driewieler en vroeg de berijder of ik even zijn bijzondere fiets mocht bewonderen. Dat mocht natuurlijk. En toen hij begon uit te leggen dat hij die vraag vaker kreeg onthulde ik dat ik wist wie ik voor me had: de Dr. WdeV te V. Door een kleine greep details te noemen kon ik illustreren hoe veel ik al wist over de fiets en z'n berijder.
Er volgde een geanimeerd gesprek, over -inderdaad- fietsen, vakanties, fietsenmakers, gezondheid en ziekte. Tenslotte gaf ik hem m'n visitekaartje om later nog eens contact te kunnen onderhouden.
Dat was nadat hij me vroeg 'heeft U ook een blog'? 'Nee - daar doe ik niet aan' had ik geantwoord.

Terugfietsend naar huis, op m'n 'bukfiets',  zoals WdeV zo'n model consequent aanduidt, dacht ik na over de zin en onzin van een blog. Is het niet vreemd, om allerlei persoonlijke zaken te beschrijven op een website die iedereen kan benaderen en raadplegen? Wildvreemde mensen die daardoor allerlei bijzonderheden te weten komen en zich een beeld van je vormen?
Tegelijk had ik in het gesprek met deze fietser gezegd 'dat hij me -zonder het te weten- het enthousiasme voor roeifietsen had meegegeven', door zo uitgebreid de voordelen van deze bijzondere fiets uiteen te zetten. Zijn blog had voor mij dus veel betekend, zonder dat de auteur zich dat ooit gerealiseerd had. Langzaam drong zich de vraag aan me op of ik zelf ook een blog zou gaan starten.
Allerlei tegenwerpingen passeerden de revue: Er is niemand in geïnteresseerd, het is niets dan louter ijdelheid en najagen van wind, het kost veel tijd en discipline, kortom: het is zinloos.
Toch liet het idee me niet los. Bovendien had ik ooit uit nieuwsgierigheid al een blog-pagina aangemaakt met m'n google-account. Het eerste bericht uit 2008 kwam niet verder dan 'Dit is een testpagina op blogger'. Zeker geen boeiend begin.
En:  hoe begin je eigenlijk een blog? Allerlei vragen dienen zich aan.
Om te beginnen maar eens de aanleiding voor dit eerste 'echte' stukje opgeschreven.
De volgende keer probeer ik eerst uit te schrijven hoe ik dit blog ga uitbreiden. Onderwerpen, frequentie, beveiliging en toegang, indexering, kortom: 'Metablogica'.
Maar eerst nog wat nadenken over het Waarom. Moet het over fietsen gaan? J.S. Bach, Motorrijden, Ecologie, Apple, Duurzame economie, Liefde en Vriendschap, Gadgets, Technologie of over Geloof en Wetenschap? We zullen zien..